Nombre tradional o asturiano: Rozaes de La Peña
Población: Rozadas de la Peña
Nombre tradicional: Rozaes de La Peña
Categoría: Aldea
Capital del Concejo: Mieres
Altura máxima: Cordal de Urbiés, 1.159 metros
Altura mínima: Río Caudal, 159 metros
Distancia a la capital del concejo (Mieres): 2 km
[Si se trata de la capital del Concejo la distancia es a Oviedo, si es Oviedo capital la distancia será a Madrid]
Comarca: Comarca 6: Caudal
Partido judicial: Mieres
SUPERFICIE [km/2]:
Principado de Asturias: 10603,57
Concejo de Mieres del Camino: 146,03
Parroquia de La Peña: 6,78
TOTAL HABITANTES:
Concejo de Mieres del Camino: 51423
Parroquia de La Peña: 1248
Pueblo de Rozadas de la Peña: 220
TOTAL VIVIENDAS:
Concejo de Mieres del Camino: 22913
Parroquia de La Peña: 561
Pueblo de Rozadas de la Peña: 88
DENSIDAD HABITANTES/KM2:
Principado de Asturias: 102
Concejo de Mieres del Camino: 352
Parroquia de La Peña: 184
Historia del conceyu:
El conceyu de Mieres creóse como tal nel añu 1836, anque oficialmente la so esistencia data del 1 de xineru de 1837, yá tuviera daqué d'independencia dende'l sieglu XVIII, falándose naquel momentu de la xurisdicción de Mieres, dientro del conceyu L.lena, al que perteneciera hasta l'añu 1836 y del que les llindes diben dende Arbas del Puertu hasta'l Padrún.Tamién hai que señalar que nos años de la Guerra d'Independencia, polo menos nel añu 1813, Mieres foi Conceyu, lo mesmo que durante'l Trieniu Lliberal, ente los años 1820 y 1823 (anque daquella'l conceyu taba dividíu en dos partes, Mieres y Villareo).
Mieres, que viviera munchos años de l'agricultura y de la ganadería, con una economía casi de subsistencia, tuvo yá dende mui antiguo dientro de les sos llindes xeográfiques les principales víes de comunicación d'Asturies cola meseta. Nesti sen hai que destacar la calzada romana, que probablemente fora fecha en tiempu de César Augusto. Munchos sieglos depués enriba de tramos de la calzada ficiéronse carreteres, como la que proyectara Xovellanos a fines del XVIII a Castilla. Esta importante rede viaria, asina como'l so ameyoramientu, debióse a que Mieres yera pasu de la ruta Xacobea, y que Mieres del Camín, la capital, fora quiciabes la única población d'Asturies con nome alusivu al Camín de Santiago. Esti espoxigue de les comunicacines coincidió, nel últimu terciu del sieglu XVIII, col descubrimientu del carbón en dalgunes zones del conceyu, como fuera'l casu de Brañanoceo, pueblu allugáu penriba de Santuyano. Xovellanos dexa constancia de que d'aquella'l carbón taba usándose pa fabricar la cal cola que se taba faciendo la ponte de Santuyano.
Ye nel añu 1840 cuando podemos falar d'un procesu importante d'industrialización na comarca. La esistencia de yacimientos de fierro y d'hulla (materies primes necesaries pa alimentar los altos fornos), y de carbón, amás de les agües abundantes del Caudal, necesaries en tola industria, foron coses decisives nel procesu. La construcción del ferocarril tamién contribuyó a esi desarrollu industrial. L'espoxigue qu'algamaran d'aquella la industria y la minería vieno a xustificar la creación, nel añu 1885, de la Escuela de Capataces de Mines, establecida en Mieres del Camín. Tamién s'instalaron nel conceyu varies empreses estranxeres, principalmente ingleses, franceses y belgas.
El ferrocarril (de L.lena a Xixón abrióse nel añu 1874 y el Vasco-Asturianu nel añu 1906) contribuyó decisivamente al desarrollu industrial y mineru del conceyu Mieres. Esi procesu industrial llegó al másimu puntu nel sieglu XX. A la solombra d'esta industria creció la población de Mieres, asina como los demás núcleos de población. D'esti mou la forma de vida ganadera y agrícola (na que les casones solariegues y el cleru teníen un papel preponderante) dexó pasu a una mena de vida nueva, con meyoríes pero tamién con otru tipu d'inxusticies, que sedríen les motivadores de los importantes movimientos sociales que surdieran nel sieglu XX.
